هیپومنیزیمی و دیابت حاملگی

Authors

دکتر سید ابراهیم مصطفوی

e mostafavie mirza koochak khan hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iranتهران، بیمارستان میرزا کوچک خان، گروه پاتولوژی، دکتر سید ابراهیم مصطفوی دکتر منوچهر نخجوانی

m nakhjavani vali-asr hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iran دکتر شیرین نیرومنش

sh niroomanesh mirza koochak khan hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iran

abstract

مقدمه: با تکیه بر مطالعاتی که به نقش منیزیم در متابولیسم کربوهیدرات ها پرداخته بود، این مطالعه برای روشن کردن بیشتر ارتباط این کاتیون با دیابت حاملگی انجام شد. از آنجا که دیابت حاملگی با اختلال در متابولیسم گلوکز (ogtt) شناخته می شود، از این مطالعه می توان به عنوان یک الگوی تحقیقی جهت بررسی اثر متقابل منیزیم با متابولیسم کربوهیدرات استفاده کرد و نتایج حاصل را به دیابت آشکار تعمیم داد. مواد و روش ها: دیابت حاملگی به روش nddg در 620 باردار مراجعه کننده به سه بیمارستان وابسته به دانشگاه تهران تشخیص داده شد. هیچ کدام از افراد شرکت کننده سابقه بیماری های متابولیسمی، قلبی ـ عروقی، کبدی، کلیوی و نیز سابقه قند ناشتای بیشتر از mg/dl 105 را نداشتند و به هنگام انجام این مطالعه hba1c خون آنها کمتر از 2/6 بود. (میزان طبیعی به روش کالرومتری mol 9/6- 5/4%). یافته ها: طبق نتایج به دست آمده در 16 نفر (58/2%) ogtt مختل بود و برای این افراد طبق تعریف دیابت حاملگی مطرح شد. از این تعداد، 13 نفر عوامل خطرساز سن (بالای 30 سال) و چاقی (نمایه توده بدنی بیشتر از 29 کیلوگرم بر متر مربع) را دارا بودند. از افراد شرکت کننده در هفته 30-32 آزمون های اندازه گیری منیزیم سرم و منیزیم rbc، آلبومین، پروتئین تام و کراتینین سرم گرفته شد و نتایج آن با 38 فرد سالم غیرباردار (کنترل غیرباردار) مقایسه گردید. منیزیم سرم و منیزیم rbc گروه های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و افراد مبتلا به دیابت حاملگی به ترتیب 14/0±1/2، 11/0±8/1، 9/0±72/1 mg/dl و 25/0±17/5، 25/0±11/5، 25/0±97/4 mg/dl بود که مبین کاهش معنی دار منیزم سرم و منیزیم rbc در گروه دیابت حاملگی نسبت به شاهد باردار است (01/0p< و 05/0p<). پروتئین تام گروه های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و نیز افراد مبتلا به دیابت حاملگی به ترتیب 28/0±8/6، 28/0±24/6، 18/0±09/6 gr/dl بود که مبین کاهش معنی دار پروتئین تام افراد باردار نسبت به افراد غیرباردار (01/0p<) و بین افراد باردار و دیابت حاملگی بود (05/0p<). میزان آلبومین در گروه های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و دیابت حاملگی به ترتیب 39/0±2/4، 29/0±82/3، 3/0±34/3 gr/dl بود که مبین کاهش معنی دار گروه آلبومین در گروه باردار نسبت به گروه غیرباردار (05/0p<) و نیز کاهش معنی دار آن در گروه دیابت حاملگی نسبت به گروه باردار است (01/0p<). بین میزان کراتینین گروه باردار و دیابت حاملگی تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما بین گروه شاهد غیرباردار با دو گروه دیگر اختلاف معنی دار دیده شد (14/0±84/0، 06/0±7/0، 1/0±75/0 mg/dl). نتیجه گیری: نتایج نمایانگر کاهش معنی دار منیزیم سرم و منیزیم rbc در افراد مبتلا به دیابت حاملگی و نشانگر رابطه میان دیابت و هیپومنیزیمی در این بیماران است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۱۱۱-۱۱۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023